Vijftien feitjes over mezelf

Over een maand ben ik weer jarig, hopelijk deze keer zonder lockdown. Dat zou best prettig zijn na twee jaar. De laatste weken ben ik druk bezig met het updaten van oude artikelen, verwijderen van dode links, plaatsen van nieuwe links en natuurlijk ben ik aan het nadenken wat ik wil met mijn blog. Blijf ik alleen maar schrijven over reizen of ga ik over meer onderwerpen schrijven. Daarom vond ik het eigenlijk wel tijd om een aantal feitjes over mezelf te delen. Zo leren jullie mij een beetje beter kennen.

#1 Ik word de volgende maand 41 jaar oud: I know…ik zie er jonger uit

Jazeker…shocking! Ik kan het zelf ook haast niet geloven en mijn omgeving des te minder, maar ik word echt 41 jaar. Mijn collega’s snappen er nog steeds niets van, haha. Vroeger zag ik mezelf op deze leeftijd met een man, twee kinderen en twee katten…maar tot op heden is het bij die twee katten gebleven 😉 Het leven loopt zoals het leven loopt zullen we maar zeggen. Ik durf best te zeggen dat ik er vrij goed geconserveerd uit zie voor mijn bijna 41 jaar oud, haha. Toen ik 16 was werd ik 12 geschat en toen ik 36 werd, moest ik mezelf nog legitimeren toen ik een fles wijn ging halen. De blik van de caissière vergeet ik nooit meer en het geschater achter mij in de rij ook niet. Ooit ben ik er blij om, dacht ik bij mezelf en dat moment is aangebroken. I’m still looking good.

#2 Ik heb veertien jaar gerolschaatst

Jazeker, Kelly stond vroeger op rolschaatsen. Als vierjarig meisje stond ik schuifelend naast de kerstman tijdens mijn eerste kerstshow, inclusief blauwe tutu. Iedere week stond ik één of meerdere keren op de rolschaatsbaan om de gekste capriolen uit te halen. Freestyle skating, disco, kunstrijden…ik heb het gelijk gedaan.

Op mijn zestiende ging ik zelfs les geven aan kinderen maar op mijn 18de was ik het plots beu. Het was steeds moeilijker te combineren met school, ik kreeg knieklachten en het voelde inmiddels als een verplichting. Tijd om te stoppen dus. Zo nu en dan rolschaats ik op mijn werk met de kinderen en verbaas ik ze allemaal. Zo…die juf Kelly heeft skills, haha. Helaas had ik vroeger door het rolschaatsen wel een abonnement op de eerste hulp. Dat was dan weer minder dus tegenwoordig geen gekke capriolen meer voor mij.

#3 Ik ben eigenlijk juf, maar werk in de kinderopvang

Hallo allemaal, wat fijn dat je er bent! Ik ben een afgestudeerd kleuterjuffie, maar had de pech dat ik afstudeerde in de crisis toen er geen baan te vinden was. Gegarandeerd vervangerspool en dat jaar in en jaar uit. Daar had ik geen zin in en daarom wilde ik tijdelijk in het bedrijf van mijn ouders gaan werken zodat ik kon sparen om een eigen woning te kopen. Dat lukte, maar de crisis duurde langer dan verwacht en ik bleef plakken. Dat gebeurt wel eens vaker in familiebedrijven, haha.

Omdat ik het werken met kinderen ontzettend miste, ben ik zes jaar geleden om mij heen gaan kijken en ben ik in de kinderopvang terecht gekomen. Daar werk ik in de ochtend bij de VVE peuterspeelzaal en in de middag draai ik de oudste BSO groep. Een superleuke combinatie waar ik het nog steeds goed naar mijn zin heb.

#4 Ik scheurde mijn pols als hulpje van de Sint

Ik ben jarenlang het trouwe hulpje van de Sint geweest. Zo ontzettend leuk om te doen. Op mijn 21ste kwamen we op het briljante idee dat ik WegWijs zou zijn…op rolschaatsen. Heel logisch natuurlijk en ik was dan ook erg enthousiast over dit idee. Terwijl ik achteruit skatete om de jeugd in de gaten te houden, had ik een verhoogde put over het hoofd gezien. Oeps. We waren serieus net vijf minuten onderweg. Ik viel op mijn stuitje en aangezien ik die al meerdere keren gekneusd had, overheerste die pijn. Later bleek dat mijn pols een groter probleem was en kon ik als hulpje richting mijn geliefde eerste hulp.

Dat was toch best een ervaring gezien het feit er de nodige kinderen in de wachtkamer zaten. De artsen vonden het ook ontzettend grappig (ik niet) en kwamen iedere keer om het hoekje kijken. Gordijntje weg…haha…gordijntje dicht…gordijntje weer open…twee artsen…haha…gordijntje weer dicht. “U woont zeker in Madrid? Houdt P. van gips?” Heel grappig maar op dat moment zag ik er de humor niet van in. Mijn pols bleek gescheurd te zijn en ik kon voor vijf weken het gips in. Ik heb vervolgens nog jaren klachten gehad van deze breuk.

#5 Ik kan schminken, grimeren en bodypainten

Yep, dat hoor je niet iedere dag. Op mijn zestiende besloten mijn tante en ik om een cursus schminken te volgen. Gewoon voor de lol. Dat vonden we zo ontzettend leuk dat we verder gingen bij een theaterstichting. We leerden grimeren, bodypainten en bellypainten. Ik heb op vele braderieën geschminkt, demonstraties gegeven, aan wedstrijden meegedaan en we hebben zelfs gegrimeerd voor een afstudeerproject van de filmacademie. Wat een leuke tijd was dat. Het laatste jaar gaf ik soms ook les.

Ik heb zelfs een een paar maanden danseressen gebodypaint in discotheken…en plein public. Dat was wel even wennen, maar het betaalde goed dus ik vond het wel prima. Je kunt maar een bijbaantje hebben tijdens je studie 😉

#6 Ik ben bang om in de zee te zwemmen

Niet heel logisch met tien zwemdiploma’s maar ik heb echt schrik in de zee. Als kind zijnde ben ik bijna verdronken in de Middellandse Zee en daar heb ik duidelijk een soort van ‘trauma’ aan overgehouden. Mede daarom zwem ik zelden in de zee. In Mexico kreeg ik zelfs een paniekaanval toen ik wilde gaan snorkelen, maar eigenlijk niet durfde. Dat was zo gênant dat ik mezelf heb voorgenomen dat ik dat nooit meer doe. Ik bepaal wanneer ik het water in ga, hoe en wanneer ik eruit ga. Is dat niet mogelijk, ga ik de zee niet meer in.

#7 Ik ben enorm onhandig en heb zelfs mijn neus gebroken tijdens het fotograferen

De keren dat ik van de trap ben gevallen is helaas niet op twee handen te tellen. Ik stoot geregeld mijn hoofd tegen de punt van de kast en sta op iedereen zijn hakken of tenen. Van mijn moeder mag ik ook nooit met een winkelwagentje lopen want dat is gevaarlijk volgens haar. Ik doe het niet expres maar ben gewoon een enorme kluns. Mede daarom ben ik ook erg slecht in teamsport, met name in balsporten. Ik werd altijd in het doel gezet want daar liep ik het minst in de weg. Op het sportveld ben ik gewoon een ongeleid projectiel.

Vier jaar geleden kreeg ik het zelfs voor elkaar om mijn neus te breken tijdens een fotoshoot met kenissen. Ik struikelde over een drempel en viel met mijn neus tegen een betonnen trap. Ik hoorde hem gewoon kraken en wist meteen dat het foute boel was…hij stond schots en scheef. De mensen om mijn heen waren verbaasd dat ik zo rustig bleef, maar ik ben wel wat gewend. Dit was gewoon weer een typische Kelly actie.

De ingreep was alles behalve een pretje en mijn neus staat helaas nog steeds niet recht. Er was genoeg aan mijn neus getrokken dus ik heb het zo gelaten. Soms denken mensen dat er een donkere vlek op mijn neus zit…helaas…het is een deukje.

#8 Drie jaar geleden werd ik geconfronteerd met huidkanker

Drie jaar geleden kreeg ik de diagnose melanoom en dat sloeg in als een bom. Mijn ouders waren tijdens het slechtnieuwsgesprek op vakantie en omdat ik niet op de hoogte gebracht was iemand mee te nemen, zat ik daar in mijn uppie. Geen aanrader kan ik jullie vertellen. Godzijdank had ik ‘slechts’ stadium 1A en bleek na de re-excisie dat er geen uitzaaiingen waren. Gefeliciteerd…u heeft een litteken van 10 centimeter en nu kunt u weer verder met uw leven. Dat werkt toch een tikkeltje anders.

Het heeft ruim een jaar geduurd voordat ik weer een beetje ‘de oude Kelly’ was. De re-excisie had er lichamelijk flink ingehakt, maar geestelijk was de verwerking nog vele malen zwaarder. Ik was zo ontzettend bang voor uitzaaiingen en dacht daar bijna dagelijks aan. Mijn driemaandelijkse controles zijn inmiddels jaarlijkse controles geworden en als ik twijfel, mag ik meteen een afspraak maken.

Over een maand word ik niet alleen 41, maar vier ik ook dat ik drie jaar schoon ben. Net voor mijn verjaardag kreeg ik namelijk het goede nieuws dat er geen uitzaaiingen waren gevonden. Dubbel feest dus. Inmiddels heb ik de diagnose redelijk verwerkt en heb ik ermee leren leven. Dat wil echter niet zeggen dat ik er nooit meer aan denk. Ik kan het steeds beter loslaten, maar de herinnering en daarbij behorende angst zal altijd aanwezig zijn. Daarom kan ik niet vaak genoeg tegen iedereen zeggen…SMEER JEZELF EN JE KINDEREN GOED IN MET ZONNEBRAND!!!!

#9 Ik eet al 11 jaar geen vlees meer

Als kind zijnde wilde ik eigenlijk al geen vlees eten maar daar waren mijn ouders het niet mee eens. Toen ik eenmaal op mezelf woonde, ging ik drastisch minderen met vlees. Tijdens mijn rondreis door China ging de knop om. Ik stuitte op een openbare slachterij en toen was ik er helemaal klaar mee. Ogen dicht en snel doorlopen. Ik nam een besluit en sindsdien (2011) heb ik geen vlees meer gegeten. Dat bevalt me nog steeds prima.

#10 Ik had vroeger een bijbaantje op de markt

De een heeft een krantenwijk en de ander werkt in de supermarkt tijdens zijn of haar studie. Ik had een bijbaantje op de markt. Nee, ik verkocht geen vis maar lingerie. Ik heb zeker drie/vier jaar op de markt gewerkt en dat was echt een hartstikke leuke bijbaan. Heel erg koud in de winter, maar wel super gezellig. Ik had ook een hele leuke baas en gezellige collega’s. Het was wel een zware bijbaan want je draait lange dagen in weer en wind, maar ik heb er altijd met veel plezier gewerkt.

#11 Ik ben een hele trotse (en leuke) tante van maar liefst vier kinderen

Toen ik op de PABO zat werd ik trotse peettante van een tweeling. Ik kon mijn geluk niet op en ik ben dan ook altijd heel betrokken geweest. Inmiddels is de tweeling zestien jaar oud en worden ze natuurlijk steeds zelfstandiger en volwassener. Vier jaar geleden werd mijn broer voor het eerst vader van een dochter en twee jaar geleden van een zoon. Ik mag mij daarom gelukkig prijzen tante te zijn van maar liefst vier kinderen. Wat ben ik trots op ze!

#12 Ik ben dol op kleur

Je zal mij niet snel in zwarte kleding zien. Toevallig heb ik onlangs een zwarte trui gekocht, maar dat was een bewuste koop omdat ik vond dat ik toch wel een zwarte trui moest hebben. Ik ben volgens mij dan ook de enige vrouw in Nederland die geen ‘little black dress’ heeft. In mijn kledingkast is voornamelijk kleur te vinden en dat zie je ook terug in mijn interieur. Ik ben een kleurrijke persoon zullen we maar zeggen, haha.

#13 Ik ben dol op tekenen en schilderen

Het zal sommigen niet verbazen dat ik eindexamen tekenen heb gedaan en ik heb zelfs even overwogen om naar de kunstacademie te gaan. Dat bleek uiteindelijk toch iets ‘te zweverig’ dus werd het de PABO. Vanaf kind zijnde ben ik al bezig met tekenen en schilderen en op de middelbare school liep ik standaard met een schetsboek onder mijn arm. ‘Dat kind moet iets doen met tekenen’ zei mijn mentor tegen mijn moeder.

Uiteindelijk kan ik mijn creativiteit goed kwijt in mijn werk en word ik steevast de ‘knutseljuf’ genoemd. Ook thuis teken en schilder ik nog steeds heel erg graag en mijn goede voornemen voor dit jaar is om digitaal te leren tekenen.

#14 Ik speel ukelele

Ik heb altijd al een muziekinstrument willen leren spelen, maar vroeger was je eigenlijk verplicht om met blokfluit te starten en dat vond ik zo’n suf muziekinstrument (sorry voor de mensen die het wel heel leuk vinden). Gitaar of piano leek mij heel erg leuk. Uiteindelijk kwam het er nooit van tot ik op de PABO zat. Daar leerde ik een beetje keyboard spelen en kreeg ik een paar lessen gitaar van een klasgenoot. Superleuk vond ik dat.

Een aantal jaar geleden zag ik een advertentie voorbij komen van Uked. Zij zouden mij in twee uur tijd ukelele leren spelen. In een opwelling gaf ik mezelf op en sindsdien ben ik ook ‘uked’. Ik schafte meteen een eigen ukelele aan en ging thuis aan de slag. Ik speel niet heel goed hoor, maar kan een behoorlijk aantal kinderliedjes spelen en dat vinden mijn peuters maar al te leuk. Ooit hoop ik nog gitaar te leren spelen.

#15 Ik heb een hekel aan sporten

Ieder jaar neem ik mezelf voor om naar de sportschool te gaan, maar ik kan maar beter eerlijk en duidelijk zijn. Ik heb gewoon een hekel aan sporten. Zoals ik al eerder aangaf, is teamsport niet helemaal mijn ding. Beetje jammer voor de andere teamleden zullen we maar zeggen 😉 Dansen heb ik overigens wel jaren gedaan en dat was wel mijn ding (in ieder geval één ding qua sport waar ik goed in ben, haha) Fitness heb ik jaren gedaan maar dat vind ik zo ontzettend saai. Ook werd ik een beetje allergisch voor al die kerels die in de spiegel hun eigen spierballen aan het bewonderen waren, met name als er een dame voorbij kwam lopen. I don’t care!

Inmiddels heb ik yoga ontdekt en ondanks het feit dat sommige mensen in mijn omgeving dat geen sport vinden, werkt het voor mij prima. Ik kan lekker thuis yoga beoefenen wanneer ik daar zin in heb en het is goed voor mijn lichaam. Dikke prima.

Dit waren vijftien feitjes over mijzelf. Wil je nog meer weten over mij? Lees dan mijn Top 15 Happy Moments of 10 dingen die je nog niet over mij wist.

Volg mijn reisavonturen ? Facebook – Twitter – Instagram – Bloglovin