Kawah Ijen: één van de mooiste vulkanen van Indonesië

by DutchieontheRoad
16 comments

Mijn wekker komt zachtjes tot leven. Ik kreun, blaas en zie de klok 3.30 uur aangeven…tijd om op te staan. Waarom zou je in hemelsnaam op een dergelijk tijdstip opstaan tijdens je vakantie? Het antwoord is heel erg simpel: Kawah Ijen. Vandaag bezoek ik één van de mooiste vulkanen van Indonesië.

Kawah Ijen

Kawah Ijen is één van de mooiste vulkanen, zo niet de mooiste vulkaan van Indonesië. Het is niet alleen de natuur, het kratermeer en de vulkaan die deze tocht bijzonder maken, maar het zijn vooral de zwaveldragers die je tegenkomt.

De Kawah Ijen vulkaan is het belangrijkste gebied voor inwinning van zwavel. Hier lopen iedere dag mannen met zware hoeveelheden zwavel op hun rug. Zwavel wordt onder erbarmelijke omstandigheden gedolven en via smalle paadjes langs de kraterwand naar boven gedragen. Vervolgens volgt de kilometerslange wandeling naar beneden met 70-100 kilo op de schouders!! Per kilogram verdienen deze mensen 600 Rupiah wat ongeveer neerkomt op 0,05 ct per kg!! Het is erg zwaar werk en ze kunnen deze weg twee maal per dag lopen waarmee ze maximaal €10 per dag verdienen wat voor Indonesische begrippen al veel is.

Kawah IjenVroeg op pad

We stappen in de jeeps en rijden in het pikkedonker richting de vulkaan. Het is druk op straat vanwege de Ramadan maar al snel verlaten we Ketapang waardoor we de drukte achter ons laten. Het begint te regenen, het is mistig en ik zie deze tocht alweer in het water vallen. De chauffeur rijdt stevig door en we zijn een van de weinige jeeps op weg naar de vulkaan. Bij Kawah Ijen hoef je geen massatoerisme te verwachten. De vulkaan is overigens officieel in ‘rusttoestand’, echter kan de vulkaan voldoende rook uitstoten om de krater voor toeristen ontoegankelijk te maken.

Kawah IjenPittige beklimming naar de kraterrand

Na een uur rijden komen we aan bij het beginpunt van de beklimming van Kawah Ijen. Het is koud en ik heb spijt dat ik mijn jas niet heb meegenomen. Ik neem mezelf voor om flink door te stappen want dan krijg ik het vanzelf warm. Omdat ik geen beste klimmer ben, geef ik aan niet op mij te wachten. Laat mij maar lekker op mijn eigen tempo lopen en dan zie ik jullie boven wel.

Een klim van anderhalf tot twee uur voert je naar de kraterrand van de vulkaan. Het pad is goed aangelegd, maar is steil…heel erg steil.  Ook ligt het pad vol met kleine steentjes waardoor je weinig grip hebt. Het is nog rustig en ik zie vooral zwaveldragers met lege manden naar boven lopen.

Het is een pittige klim en het wordt alsmaar steiler want het hoogteverschil is zo’n negenhonderd meter. Halverwege zie ik de eerste zwaveldragers naar beneden lopen. Het is onvoorstelbaar dat deze mannen dit dag in, dag uit doen met zo’n zware last op hun schouders. Ik vind het al pittig met alleen mijn rugzak, laat staan dat je bijna 100 kilo met je meedraagt. Terwijl ik verder omhoog klim, hoor ik de bamboemanden piepend buigen door de zware last.

De toeristen die naar beneden lopen steken allemaal de duim omhoog zodra je voorbij loopt en garanderen dat het de beklimming meer dan waard is. Dat mag ik hopen! Na anderhalf uur bereik ik eindelijk de top van Kawah Ijen op bijna 2800 meter hoogte! Ik draai me om richting de krater en mijn mond valt meteen open. Wow, wat is dit mooi! Dit was het zeker meer dan waard!

Kawah IjenKawah Ijen: zo ontzettend mooi!

Het voelt alsof ik op een andere planeet ben. Het landschap is surrealistisch en zo bizar mooi! In de krater zie ik de giftige dampen omhoog stijgen, de dampen die deze zwaveldragers iedere dag binnen krijgen. Er staat een groot waarschuwingsbord om niet naar beneden in de krater te gaan. We horen dat toeristen onder begeleiding kunnen afdalen in de krater, maar dat dit op eigen risico is. Ik besluit niet af te dalen. Achteraf heb ik echt briljante foto’s gezien en had ik eigenlijk toch wel graag willen afdalen.

Beneden in de krater zien we de zwaveldragers ploeteren met de zware last. Iedere dag moeten ze toeristen attenderen of ze mogen passeren (heel frustrerend lijkt me) zodat ze aan de zware weg naar beneden kunnen beginnen. Onderweg laten ze zich fotograferen en verkopen souvenirs van zwavel om wat extra te verdienen.

Kawah IjenPffff…weer terug naar beneden

Rond 9.00 uur is het tijd om afscheid te nemen van dit mooie maanlandschap. Ik kijk nog een keer richting het blauwe kratermeer en begin aan de lange weg terug. Ondanks dat dit niet erg bevorderlijk is voor je knieën, heb ik hier minder moeite mee. De passerende zwaveldragers daarentegen, zien we zwoegend voorbij komen. Dit moet echt hels zijn om zo naar beneden te lopen. Het pad is een en al gruis en we moeten uitkijken dat we niet naar beneden glijden. De een na de ander hoor ik hijgend passeren en terwijl ik de bamboemanden hoor piepen onder de zware last, zie ik grote eeltplekken op de schouders en nek. Wat hebben deze mensen een zwaar bestaan!

We zijn vrij snel beneden en terwijl we ons klaarmaken voor vertrek, beginnen de zwaveldragers weer aan de tweede beklimming. Ze moeten weer 3,2 kilometer omhoog lopen met een hoogteverschil van negenhonderd meter, terug richting de giftige dampen.

Het is niet alleen het wonderschone en blauwe kratermeer dat Kawah Ijen bijzonder maakt, of het bizarre maanlandschap maar vooral deze hardwerkende zwaveldragers met hun piepende bamboemanden. Respect!

Meer Indonesië

 

Volg mijn reisavonturen ? Facebook – Twitter – Instagram – Bloglovin

You may also like

16 comments

Mirre 7 november 2017 - 21:35

Heftig hè, dat die mannen dat elke dag doen! Ik ben er vorig jaar ook geweest en vond het zo’n onwijs bijzondere plek!!

Reply
DutchieontheRoad 12 november 2017 - 11:00

Ik vond het ook een hele bijzondere plek Mirre. Heel bizar dat deze mannen dit iedere dag doen.

Reply
Jessica 8 november 2017 - 14:30

Wat slecht zeg, ik had eerlijk gezegd nog nooit van deze plek gehoord! Wat een mooie foto’s heb je gemaakt. Best heftig dat die mensen dat inderdaad zo vaak en met zulk hoogteverschil doen, ik doe het ze niet na ;p
Jessica onlangs geplaatst…4x mijn favoriete wandelingen in JordaniëMy Profile

Reply
DutchieontheRoad 12 november 2017 - 11:02

Is inderdaad heel heftig om te zien Jessica! Het is wel een hele bijzondere plek dus mocht je ooit in de gelegenheid zijn, zeker een keer naar toe gaan.

Reply
Jenny 8 november 2017 - 15:43

De Ijen is echt heel bijzonder. Het landschap, maar ook de mensen. Ik had een hele toffe ‘gids’. Hij was geen gids, maar een van de mensen die er in de mijn werkte.

Reply
DutchieontheRoad 12 november 2017 - 11:04

Ik heb je blog over Ijen vorig jaar gelezen en las al dat jij het ook een bijzondere ervaring vond. Ik vond het ook één van de hoogtepunten van mijn reis door Indonesië.

Reply
Gabriëlle 10 november 2017 - 18:47

Stoer! Ik vond Mount Bromo ook erg indrukwekkend. Dat was ook best een zware klim naar boven, zeker in de Indonesische temperaturen.
Gabriëlle onlangs geplaatst…Hotspot: Lokaal en vers eten bij de Beurs in SchiedamMy Profile

Reply
DutchieontheRoad 12 november 2017 - 11:04

Bromo was inderdaad ook een pittige beklimming…duurde even voordat ik boven was 😉

Reply
Carolien 10 november 2017 - 20:25

Wat een bijzondere plek, hier zou ik ook wel eens willen kijken. Wat een zwaar bestaan voor die mannen. Daar hebben wij geen weet van, fysiek hard werken, met onze ‘kantoor’ baantjes. Respect inderdaad!

Reply
Elisa 11 november 2017 - 00:45

Ik heb een beetje medelijen met de zwaveldragers. Wat een werk zeg. En dan inderdaad ook nog continu vragen of je er langs mag, zo frustrerend! maar verder: helemaal mooi dit!
Elisa onlangs geplaatst…Bijzonder overnachten: slapen in een ryokan in KyotoMy Profile

Reply
anto 11 november 2017 - 12:16

Ik heb deze overgeslagen deze reis, heel bewust overigens omdat ik geen zin had om naar Java te gaan 😉 had al van anderen gehoord dat het heel gaaf is. Zij hadden het blauwe vuur gezien, heb jij dat ook ervaren? Is er alleen heel vroeg geloof ik …

Reply
Diana 17 november 2017 - 16:21

Pfff wat een pittige hoogte verschillen. Respect voor die mannen die dat elke keer maar weer doen. Zelf staat deze al een lange tijd op mijn lijstje. Vriendin van mij heeft deze laatst ook gedaan en ze zou het zo nog een keer doen. Ze vond het geweldig.
Diana onlangs geplaatst…Wandel de natuurbelevingsroute in Mastbos BredaMy Profile

Reply
Judith 25 november 2017 - 21:17

Een hele bijzondere plek! Ik was er een aantal maanden geleden en beklom de Ijen met een gids die ook als zwaveldrager werkte. Net als zijn vader die we tijdens de zware klim tegenkwamen. Ik ben ook niet de krater in gegaan omdat dat verboden was toen ik er was. Wel heb ik het blauwe vuur gezien, jij ook?
Judith onlangs geplaatst…10x romantiek in BruggeMy Profile

Reply
Yvonne 28 januari 2018 - 21:25

Heel gaaf lijkt me dit, zo mooi om te zien en zo bizar om die mannen dat zware werk te zien doen. Helaas niet een optie met kleine kinderen, maar anders hadden we hier zeker ook een kijkje willen nemen. Nu geniet ik mee met jouw verhalen en foto’s! 🙂

Reply
andristour 19 augustus 2019 - 05:51

Thank you for posting this extraordinary article. very informative for us and continue to work posting articles like this so many people know that Mount Bromo and Ijen Crater Adalha this very beautiful tourist spot will be a very memorable tour.
andristour onlangs geplaatst…Easy Way to Mount Bromo And Kawah Ijen With Public TransportationMy Profile

Reply
bromo travel center 24 augustus 2019 - 05:38

so amazing sir,, thanks for share
bromo travel center onlangs geplaatst…Do You Want Camping At Ranu Kumbolo ? Check, & Get Cheap Prices Here !My Profile

Reply

Leave a Comment

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.