Ik ben best een aardig persoon al zeg ik het zelf 😉 . Verder ben ik heel flexibel, sociaal, eerlijk, vrolijk, nieuwsgierig, behulpzaam, geduldig, heb een droog gevoel voor humor (volgens mijn omgeving) en ben ik oplossingsgericht. Best prima eigenschappen voor een reisgenoot zou je zeggen. Toch zijn er paar puntjes waar ik ook eerlijk over moet zijn. Vandaag vertel ik waarom je eigenlijk niet met een fotograaf (mij) op vakantie wilt 😉 .
#1 Wachten, wachten en nog meer wachten
Geduld is een schone zaak en dat geldt helemaal wanneer je met mij op pad gaat. Fotografie is heel belangrijk voor mij en een groot deel van mijn vakantie breng ik dan ook fotograferend door. Hartstikke leuk voor mij, maar iets minder voor mijn reisgenoot. Houd er rekening mee dat ik langer dan gemiddeld achter mijn camera sta en geen genoegen neem met het eerste beste kiekje.
Als ik een bepaald onderwerp zie, een mooi plaatje, goede compositie of iets dergelijks, heb ik even geen aandacht voor je. Ga dan gerust even wandelen, iets eten of desnoods een boekje lezen want dan ben ik even niet thuis. Ga even je eigen ding doen en dan doe ik dat ook 😉 .
#2 Ooooohhhhh…dat licht! Ik moet NU fotograferen!
Haha, dit is een veelgehoorde zin. Mijn omgeving weet inmiddels dat ik het over fotografie heb wanneer ik plots “oooohhhh dat licht” roep. Soms roep ik dat ook spontaan in de auto terwijl er een bijrijder naast mij zit en dat kan wel eens voor verwarring zorgen 😉 . Directe familieleden zijn het inmiddels gewend, maar dat heeft even geduurd. “Huh, welk licht. Waar heb jij het over?” was een veelgehoorde reactie. Zodra ik mooi licht zie, kun je erop wachten dat ik begin te roepen. Vooral het gouden uurtje is heilig. Ik MOET dan gewoon fotograferen. Ik kan er niets aan doen. Dat moet van mijn hoofd .
#3 Meer in de hoek, nee…een beetje naar links…denk aan mijn voeten…JA!
Ieder nadeel heeft ook zijn voordeel. Als je met mij op reis gaat, sta je in ieder geval fatsoenlijk op de foto. Als ik alleen reis, moet ik altijd improviseren want ik wil zelf ook wel eens op de foto. Het is niet altijd makkelijk om een fatsoenlijke foto te maken in je eentje. Mijn reisgenoot staat dus altijd prima op de gevoelige plaat, maar daar staat natuurlijk wel iets tegenover. Ook ik wil leuk op de foto staat en de compositie moet natuurlijk wel kloppen, haha. Het liefst sta ik in een hoek, kijk ik een beetje weg van de camera en vind ik het prettig als mijn voeten ook op de foto staan. Foto’s die pas bij mijn enkels beginnen, heb ik niet zoveel mee 😉 . Verder ben ik helemaal niet veeleisend, haha.
O ja…soms roep ik onverwacht dat je moet blijven stilstaan. Dat bedoel ik serieus want dan heb ik je even nodig als model. Soms komt het landschap beter tot zijn recht als er een persoon staat. Alles voor een mooie compositie. Je hebt dan wel weer een leuke foto van jezelf 🙂 .
#4 Kelly de pakezel
Ik reis niet bepaald licht. Mijn backpack probeer ik altijd onder de 15 kilo te houden, maar daarnaast heb ik ook nog de nodige kilo’s op mijn buik hangen. Ik sta heel goed in balans. Mijn moeder lacht mij nog steeds uit als ze mij naar Schiphol brengt. Ze kan er maar niet aan wennen dat ik als een pakezel op reis ga. Het komt er min of meer op neer dat ze het er niet uit vindt zien. Ik heb dus altijd een enorme dagrugzak met fotomateriaal bij me. Vrees maar niet…je hoeft niets te dragen. Dat doe ik allemaal zelf want het is immers mijn troep. Wel vind ik het prettig als je even op mijn spullen let tijdens een sanitaire stop. Dat valt wel mee toch?
#5 Ik fotografeer altijd tijdens zonsondergang en soms ook tijdens ZONSOPKOMST
Terwijl jij eigenlijk wilt gaan eten, heb ik altijd iets beters te doen…het fotograferen van de zonsondergang. Ik ben dol op een mooie zonsondergang en kan dan ook lang – heel erg lang – fotograferen. Terwijl jij eigenlijk al wilt dineren, ben ik nog steeds aan het fotograferen. Get used to it. Eten doen we later wel, de zonsondergang is er maar één keer per dag. Zonsondergang is het tijdstip waarop ik altijd probeer te fotograferen omdat het licht gewoonweg het mooist is (zie punt 2). Ook na zonsondergang blijf ik altijd nog even hangen want dan wordt het licht nog mooier. Houd er rekening mee dat ik een uur voor zonsondergang en een uur na zonsondergang mijn eigen ding doe. Zoek alvast een leuk restaurantje uit en dan schuif ik meteen aan…zodra de zon onder is 😉 .
Ik ben geen liefhebber van de zonsopkomst, maar ook daar draai ik mijn hand niet voor om. Als ik op een prachtige plek ben en de weersvooruitzichten zijn goed, sta ik serieus om 6.00 uur te fotograferen. Ik kan echter heel goed op mezelf letten dus jij mag best nog even blijven liggen. No worries…je hoeft mijn handje niet vast te houden.
Het is niet zo erg hoor…het valt best mee 🙂
Als je met bovenstaande kunt leven, heb je aan mij een hele leuke reisgenoot hoor. Natuurlijk zijn er ook voordelen om met een fotograaf op reis te gaan:
- Zoals ik al aangaf: je staat altijd goed op de foto.
- Je hebt zelf ook hele mooie foto’s bij thuiskomst want ik deel mijn foto’s altijd met mijn reisgenoten.
- Heb je even geen zin om zelf te fotograferen? No worries. Ik doe dat wel voor je.
Over het algemeen valt het best mee hoor. Ik sta echt niet iedere ochtend vroeg op en ook fotografeer ik niet iedere zonsondergang. Overigens kan ik best even chagrijnig zijn als het weer tegenzit en ik daarom niet op een bepaalde locatie kan fotograferen, maar daar kom ik ook wel weer overheen. Als je het even beu bent en weer verder wilt, mag je dat ook gerust zeggen. Ik heb geen kort lontje en ben heel begripvol. Ik ben gewoon een fotografie nerd. Ieder zo zijn hobby 🙂 .
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met een fotograferende reisgenoot of sta je zelf ook veel achter de camera?
Volg mijn reisavonturen ? FACEBOOK – TWITTER – INSTAGRAM – BLOGLOVIN
25 comments
Leuk dat lijstje van onhebbelijkheden maar ja het is allemaal voor de hobby. Ieder zijn hobby toch. Ik loop ook altijd achteraan of vooraan om te fotograferen. Vinden ze niet altijd leuk maar ja ieder zijn ding.
Zo is het maar net 😉 . Ik reis vaak alleen dus dan hebben andere mensen er geen last van, haha. Zodra ik wel met iemand samen reis waarschuw ik meestal, maar de meesten kennen mij natuurlijk al langer dan vandaag.
Hahaha, heeeeel herkenbaar, zeker nummer 1 t/m 3. Wat ik zelf niet doe is een heel arsenaal aan spullen meesjouwen, ook niet voor de foto’s. Ik heb één spiegelreflex met een all in one lens en daar houdt ik het nog steeds bij. Af en toe denk ik aan een andere optie, maar dan denk ik aan het sjouwen en dan is het snel over 😉
Frank klaagt regelmatig even als we samen op pad zijn. Laatst zei hij zelfs dat hij niks aan een wandeling vond. Toen ik vroeg waarom was de reden dat we te veel stilstonden voor mijn foto’s 🙂 . Op reis vinden we samen een soort gulden middenweg, per slot van rekening wil ik hem wel als reismaatje mee. Pas was ik een weekend op pad met een andere blogger, heerlijk!
ivonne onlangs geplaatst…Wandelen in Limburg, Poelentocht Sevenum
Ik had vroeger ook een all in one lens, maar deze heb ik toch ingewisseld voor meerdere exemplaren. Het scheelt inderdaad gewicht, maar ik vind de kwaliteit van een dergelijke lens toch wat minder. Heel sporadisch denk ik ook wel eens aan een systeemcamera, maar deze zijn zo belachelijk duur en ik heb natuurlijk al voor een klein kapitaal uitgegeven. Zodra ik mijn foto’s weer zie, ben ik toch weer blij met mijn spiegelreflex. Het blijft sjouwen en dat is en blijft een groot nadeel.
Hahahaha heeeel herkenbaar! 😉
Blijkbaar ben ik niet de enige, haha 😉 .
Als ik je verhalen lees is het haast alsof ik je hoor praten. Daardoor heb ik gek genoeg het idee dat ik je inmiddels een beetje ken. Leuk geschreven weer. En heel herkenbaar, vooral dat ineens uitroepen dat het licht zo mooi is en er NU een foto moet komen. 🙂
Ik schrijf ook vaak letterlijk wat er door mijn hoofd gaat, misschien een tikkeltje aangedikt maar dat hoort erbij 😉 . Dat licht…zo belangrijk! De eerste keer dat je iets dergelijks roept, kijken de mensen je aan of je van een andere planeet komt, haha.
Hahaha zo herkenbaar! Ik reed op Malta laatst nog tijdens de zonsondergang een heuvel op en trapte ineens op de rem omdat het licht zo mooi was. Gelukkig had mijn zusje dezelfde gedachte, maar ik kan me voorstellen dat veel mensen het maar raar zouden vinden haha ;p
Jessica onlangs geplaatst…Jezelf fotograferen op reis: hoe doe je dat? + VIDEO
Fijn dat je zusje het wel snapt, haha. De meeste mensen kijken je aan of je van een andere planeet komt 😉 .
Dit is zo ontzetten herkenbaar. Vooral als ik in een keer iets zie wat de andere niet ziet en dat ik daar dan een foto van MOET maken. En dan niet even snel maar rustig op mijn gemak. Gelukkig achteraf zijn ze altijd erg blij met de foto’s want hun hebben dan ook een mooie herinnering.
Diana onlangs geplaatst…Blunderen op reis | De eerste backpackreis PART 1
Ik snap ook vaak niet dat andere mensen niet zien wat ik zie, haha. Ik probeer het dan te omschrijven/visualiseren, maar mensen begrijpen mij dan gewoon niet en ik roep dan vaak “Laat maar. Je ziet het thuis wel”. Het soms best praktisch om een beelddenker te zijn 🙂 .
Leuk stuk en heel herkenbaar. Ik ben wel overgestapt op een compact camera…was het zeulen met lensen, filters, flitsers een beetje zat, maar kan nog steeds op ‘jacht’ gaan naar het beste shot….zo jammer als je later moet constateren dat je hem net niet hebt…
Martin onlangs geplaatst…Wandelen in Wales, de schitterende Brecon Beacons
Soms overweeg ik wel eens een systeemcamera vanwege het gewicht, maar na het zien van mijn foto’s, ben ik toch weer blij met mijn spiegelreflex. Ik kan ook zo balen als ik een bepaald beeld/actie heb gemist.
Haha, heel herkenbaar dit artikel. Ik denk dat ik het even aan mijn man laat lezen, zodat hij ziet dat ik niet de enige ben 😉 Ik loop ook overal met mijn camera en kan er echt van genieten om foto’s te maken. Ik kan ontzettend gelukkig zijn als ik een mooi plaatje heb geschoten. In IJsland wilde ik ook overal stoppen voor een foto. Zo deden we 5 uur over een stuk war je normaal 2u over doet. Oeps.
Esther onlangs geplaatst…Winactie | Win een gave wereldkaart!
Er lopen meer gevallen rond hoor 😉 . Je bent niet de enige, haha. Ik kan ook echt dolgelukkig zijn met een mooi plaatje en spring dan soms letterlijk in de lucht met mijn camera. Ziet er heel lachwekkend uit, maar ik kan daar zo van genieten. Iedere gek, zo zijn gebrek 😉 . Dat van IJsland snap ik. Ik was met een groepsreis in IJsland en de chauffeur denderde maar door, terwijl ik het liefst om de vijf minuten was gestopt. Volgende keer toch maar een auto huren.
Geweldig beschreven en ja, heel erg herkenbaar! Ik ga dan ook het liefste alleen op reis om zo lekker mijn eigen ding te kunnen doen. Je staat zelf ook goed op de foto’s dus je reisgenoot heeft er feeling voor 😉 Leuke blog!!
Ik reisde vorig jaar alleen door Thailand en kon toen inderdaad lekker mijn eigen ding doen. Wel vond ik het jammer dat ik zelf weinig op de foto kon. De meeste mensen die ik tegenkwam, kregen bijna een beroerte bij het zien van een (spiegelreflex)camera. Iedereen fotografeerde met een telefoon. De vriendin waarmee ik door Zuidelijk-Afrika reisde, heeft er inderdaad feeling voor. Hartstikke handig want ik hoefde haar ook niet uit te leggen dat ik graag in een hoek wilde staan. Dat zag ze namelijk ook bij de foto’s die ik van haar maakte. Zij snapte de hint 😉 .
Heel herkenbaar geschreven! Vooral dat je ook graag en je voeten, en de bovenkant van je hoofd en je omgeving op een foto wil hebben… Zelf neem ik niet zo heel veel fotomateriaal mee omdat ik al een combilens op mijn camera heb staan en daar dus niet meer wissel, dus dat scheelt gelukkig wel ruimte. Ik heb een vriendinnen die net zoveel foto’s maakt en wil maken als ik, dus met haar op reis gaan is altijd heerlijk. We staan er allebei mooi op, gaan naar bijzondere plekken en we snappen elkaar helemaal als we “stop” roepen!
Caro onlangs geplaatst…Ogni Giorno #14
Hihi, heel leuk artikel! Ik zou best met je op vakantie willen hoor, je foto’s zijn altijd prachtig!
Sanne onlangs geplaatst…Awesome tip: hoe je Angkor Wat helemaal voor jezelf alleen hebt!
Erg herkenbaar! Soms maakt mijn vriend een foto, dan zegt die ‘Kijk deze is mooi’. Dan kom ik ‘Nee mijn linkervoet staat er niet helemaal op of de horizon is scheef doe maar opnieuw. Hij wordt er vaak gek van haha 😉 Je foto’s zijn in ieder geval prachtig daar gaat het om toch?!
Gabriëlle onlangs geplaatst…Super stoer: varen over een ijsbergmeer op IJsland!
Ik denk dat we dit allemaal wel hebben. Gelukkig heeft mijn partner geduld met me. Een andere optie is dat ik haar soms de camera geef. Dan kan ze zich ook even uitleven en dan weet ze ook hoe het is. Begrip kweken en haar mee laten doen zodat het niet alleen jouw ding is werkt goed. Daarnaast maakt het het ook een stukje makkelijker. Je creert er wederzijds begrip mee en dan hou je het langer vol. Althanks in ons geval
Niels onlangs geplaatst…Foto van de Week #84: Boeiende tekst en foto’s
Je maakt geweldige foto’s, dus het is het waard! 😉 Jan en ik maken beide veel foto’s, dus we laten elkaar wachten. En tijdens het reizen met mijn schoonouders wachten we juist vaker op hen. Dus tsja, er is een soort evenwicht.
Marcella onlangs geplaatst…Møn, het leuke eiland van Denemarken
Heel herkenbaar! Gelukkig heb ik een reisvriendinnetje met engelengeduld 😉 als ik met anderen ben voel ik me heel vaak opgelaten, dan maak ik toch minder foto’s dan ik eigenlijk zou willen. Ik weet nog goed dat ik jaren geleden dagen lang bij de drinkplaatsen in Etosha zat terwijl de anderen continue on het zwembad lagen. Begreep ik echt niet, haha!
Melissa onlangs geplaatst…Wat te doen bij een overprikkeld kind
Herkenbare top 5, loop vaak achterop of juist voorop bij het fotograferen. Reizen en fotografie een mooi virus 🙂